SUNUM ÖZETİ

Amaç: Bu çalışmada kliniğimizde proksimal hipospadiaslı olgularda uygulanan iki seanslı Bracka tekniğinin postoperatif komplikasyonları, fonksiyonel ve kozmetik sonuçları irdelenmiştir.

Hastalar Ve Yöntem: Kliniğimizde 2001-2009 yılları arasında 32 erkek hastaya proksimal hipospadias tanısı ile iki seanslı Bracka tekniği uygulandı. 21 hastada (%65.6) primer, 11 hastada (%34.4) redohipospadias mevcuttu. Yaş aralığı 6 ay – 12 yaş (ortalama 3.9 yaş) idi. İlk seansta ventral yüzde kordi oluşturan fibröz bantlar eksize edildi. Glanüler split yapıldı. 24 olguda (%75) prepisyal iç mukozadan, 6 olguda (%18.8) bukkal mukozadan, 2 olguda da (%6.2) hem prepisyal iç mukoza hem de bukkal mukozadan alınan wolfe grefti penis ve glansın ventral yüzüne yerleştirildi. Özel bir pansuman şekli ile kapatılarak üretra bir foley ile kateterize edildi ve postoperatif 7. gün foley alındı. İlk seanstan 6 ay sonra ikinci seans uygulandı. İkinci seansta artifisyel ereksiyon testinde kordi saptanan olgulara Nesbit prosedürü uygulandı. Ventral yüze yerleştirilmiş olan bu wolfe grefti bir kateter üzerinden tübülarize edilerek neoüretra oluşturuldu. Postoperatif 7. gün üretral kateter çıkarıldı.

Bulgular: Kordi düzeltilmesi sonrası mea hastaların 19’unda penoskrotal (%59.4), 9’unda skrotal (%28.1) ve 4’ünde de perineal (%12.5) yerleşimli idi. Tüm olguların 4’ünde gerçek hermafroditizm(%12.5), 3’ünde erkek psödohermafroditizm (%9.4) ve 2’sinde de Robertsonian translokasyonu (%6.2) mevcuttu. 11 hastaya (%34.4) Nesbit prosedürü uygulandı. Postoperatif takip süresi ortalama 1.5 yıl (1 ay – 5.6 yıl) idi. 4 olguda üretrokutanöz fistül (%12.5), 2 olguda glanüler ayrışma (%6.2) ve 3 olguda da distal üretral ayrışma (%9.4) olmak üzere 9 hastada (%28.1) komplikasyon gelişti ve sırasıyla fistül onarımı, glanüloplasti ve üretroplasti uygulandı. Toplam 23 olguda (%71.9), ekstra cilt ve kordi olmaksızın normal silindirik penil şaft, normal glanüler anatomi ve normal mea lokalizasyonunu içeren tatminkar bir kozmetik sonuç elde edildi.

Sonuç: Bracka tekniği komplikasyonları olabilen, ancak komplikasyonlarının giderilmesini takiben oldukça fonksiyonel ve kozmetik sonuç elde edilebilen bir cerrahi tekniktir.

Aim: The goal of this study was to review our series of the two stage technique of Bracka for proximal hypospadias repair to evaluate postoperative complications, cosmetic and functional results.                           .                                 
Patients and Methods: Thirty two patients were operated for proximal hypospadias between 2001-2009 in our clinic by using Bracka technique. 21 patients (65.6%) had primary hypospadias and 11 patients (34.4%) had previous unsuccessful surgeries. Mean age of the patients was 3.9 years (range 6 months-12 years).  In the first session procedure began with release of the fibrous tissue on the ventral aspect of the penis that given rise chordee. The  glans splitted in the midline. The wolfe graft prepared using preputial inner mucosa, buccal mucosa and both of them in 24, 6 and 2 patients respectively. This graft sutured to the ventral surface of the glans and penile shaft. A special dressing was applied to the ventral aspect of the penis to compress the graft. A foley catheter was left in the bladder for 7 days.  The second session was done 6 months later. The Nesbit procedure was performed in the patients who had chordee during artificial erection test. The wolfe graft was tubularized around a catheter. The urethral catheter was removed on the 7th postoperative day.

Results: After correction of the chordee meatal locations were penoscrotal, scrotal and perineal in 19, 9 and 4 patients respectively. Of the patients 4 of them had true hermaphroditizm (12.5%), 3 of them had male psödohermaphroditizm (9.4%) and 2 of them Robertsonian translocation (6.2%). Nesbit procedure was performed in 11 patients (34.4%). The mean follow up of the patients was 1,5  years (1 month – 5,6 years). 9 patients (28.1%) showed different complications. Urethrocutaneous fistula in 4 patients (12.5%), glanular dehiscence, in 2 cases (6.2%) and the distal urethral separation in 3 cases (9.4%) were seen and fistula repair, glanuloplasty and urethroplasty was carried out. A total of 23 patients (71.9%) had satisfactory cosmetic results with normal meatal position, normal glandular anatomy and normal cylindrical shafts without extra skin and chordee.

Conclusions: Different complications can be seen at Bracka technique. But following the repair of complications, satisfactory functional and cosmetic results can be obtained.