SUNUM ÖZETİ

Amaç: Çocuk yaş grubunda saptanan üreter taşlarında uyguladığımız üreterorenoskopi (URS) yaklaşımımız ve teknik incelikler bildirilmektedir.

Hastalar ve Yöntem: Ocak 2006 – Ocak 2010 tarihleri arasında yaşları 9 ay – 17 yaş arasında (ortalama 7,3 yıl) 32 çocuk (22 erkek,10 kız) hastaya üreter taşı tanısı ile üreterorenoskopik girişim yapıldı. Hastalarımızın tümü ilk başvurularında direk üriner sistem grafisi ve üriner sistem ultrasonografisi (USG) ile değerlendirmekle beraber 3 hastamıza bilgisayarlı tomografi yapılmıştır. Hastalarımıza cerrahi yaklaşım olarak 7,5 yada 10 Fr sistoskop yardımı ile üretere 4 F üreter katateri yerleştirildi. Sistoskop 180 derece döndürülerek üreter orifisinde oluşturulan boşluktan su dilatasyonu yardımı ile girildi. Hiçbir olguda dilatasyon uygulanmadı. Üreter içerisinde taş saptandı ve Zero tipi 4 telli basket kateter ile taş yakalandı.

Küçük boyutta olan taşlar sadece basket katater yardımı ile çıkartıldı. Diğer taşlar için ise çift enstrümanlı yöntemimiz uygulandı. Yöntemimize göre sistoskop yardımıyla basket kateter ile yakalanan taş üreterde sabit kalacak şekilde tutulurken sistoskop dışarıya alınır. Semirigid üreterorenoskop (Storz 7,5 F) ile üreter lümeni ve basket ile tutulmuş olan taş görüntülendi. URS’nin çalışma kanalından ilerletilen pnömotik lithotriptör (Calcusplit) ile taş fragmente edildi. Kalan taş partikülleri basket katater yardımı ile çıkartıldı. Ameliyat sonrası üriner USG ile kontrolleri yapıldı.

Bulgular:  32 hastanın 8 tanesinde üreter taşı sadece basket kateter yardımı ile çıkartılırken 23 olguda basket kateterine ek olarak pnömotik lithotriptör kullanıldı. Ortalama boyutu 6,9 mm  (3 -17mm) olan toplam 60 adet taş çıkartıldı. 29 (%90,6) hastada tek seansta tedavi sağlanırken. 3 vakada ikinci girişime gerek duyuldu. Bunlardan iki olguda URS tekrarlanarak taşsızlık sağlanırken bir tanesinde de teknik aksaklık nedeniyle açık cerrahiye geçme gereksinimi duyuldu. Sadece iki olguda DJ stent bırakıldı.  Olguların ortalama izlem süresi 8,6 aydır. Ameliyat sonrası ve takiplerinde başka bir komplikasyon saptanmadı.

Sonuç: Çocuklardaki üreter taşlarının tedavisinde URS ve pnömotik litotripsinin önemli bir  rolü vardır. Üreter ağzından çıkartılabilen taşların basket katater ile çıkartılması, çıkartılamayan olguların ise üreterde travmaya neden olmadan pnömotik litotriptör ile fragmente edilerek taşsızlık sağlanması tarafımızdan önerilmektedir. Yaklaşımımızda üreter dilatasyonu gereksinimi duyulmamakla beraber çift enstrümanlı fragmantasyon işleminin güvenli ve etkin bir yaklaşım olduğunu düşünmekteyiz.

Anahtar Kelimeler: Ureter taşı, Ureterorenoskopi

Aim: Our ureterorenoscopic (URS) approach for endoscopic management of urolithiazis  in pediatric age group and technical details are reported.

Patients and Method: Between January 2006 and January 2010, ureterorenoscopy was performed to 32 children (22 boys and 10 girls) -aging from 9 months to 17 years (average 7,3 years) for urinary stones. All were evaluated with a plain radiograph and an urinary system ultrasonogram. Three of them further had a computed tomography scan.

During the operations, 4fr ureteric catheters were placed through either 7,5 or 10fr cystoscopes. Rotating the cystoscope 180 degrees, access to the ureters was provided through the openings at the ureteric orifices via the aid of water dilatation. No otherwise dilatation was performed. After the determination of the Stone within ureter lumen, it was entrapped with a Zero type 4-wired basket catheter.

The minor stones were removed via the basket catheters. Our double-instrument technique was performed for the others. Our technique involves withdrawal of the cystoscope after the stabilisation of the stone grasped by the basket catheter within the ureteric lumen. Then we introduce the semi-rigid ureterorenoscope (Storz 8Fr) and visualize the stabilised stone. Then the stone is fragmented by the lithotriptor (Calcusplit) inserted through the working lumen of the URS. The remaining stone particles are collected via basket catheter. Urinary ultrasonographies were used for postoperative follow-up.

Results:  The average stone diameter was 8,2 mm (ranging from 4 to 17mm) and follow-up time was 8,6 months. 8 of the 32 patients with urinary stones necessitated no further attempt than simple basket catheter-aided removal, where as pneumotic lithotriptor was used together with the basket catheter in the other 23 cases. Sixty stones were removed with an average diameter of 6,9 mm (3-17mm). A simple operation was adequate in 29 of cases (90,6%) but three cases needed a second procedure. Two of them were stone-free with the second URS application but one necessitated open surgery due to technical problems. Double J stents were used in just two patients. No other complications were observed postoperastively or during follow-up.

Conclusion: URS and pneumotic litotripsy has an important role in the treatment of urinary stones in children. We suggest the removal of the minor stones, that could be removed from the ureteric orifices, via basket catheters but removal of the otherwise larger stones, which could not be removed primarily,  following fragmentation with the aid of pneumotic lithotriptor without causing any ureteric trauma. Our approach requires no ureteric dilatation. Therefor we suppose that the double-instrument fragmentation procedure is an effective and convenient approach.

Key Words: Ureter Stone, Ureterorenoscopy