SUNUM ÖZETİ

Amaç: Bu çalışmada, idrar N-asetil-β-D glukozaminidaz (NAG) düzeylerinin, künt böbrek yaralanmalarının tanı ve takibinde kullanılabilirliği araştırıldı.

Metot: Yirmi Sprague-Dawley cinsi genç-erişkin rat 10’arlı iki gruba ayrıldı. Sham grubunda genel anestezi altında orta hat insizyonuyla sol böbrek eksplorasyonu yapıldı. Travma grubunda sol böbrek eksplore edildikten sonra özel olarak hazırlanmış 30 cm yüksekliğindeki borudan 20 gr ağırlık böbrek üzerine düşürüldü. İzole yaralanma makroskopik olarak gözlemlendi. İşlem sonrası ratlar metabolik kafeslerine konularak takibe alındı. Her iki grupta da işlem öncesi ve işlem sonrası 0-6, 12-24, 24-36, 36-48 saatler arasında strip ile idrar tetkiki, idrar NAG ve kreatinin (Cr) düzeyleri için metabolik kafeslerde toplanan idrar örnekleri alındı. İşlem öncesi bazal değerleri ile karşılaştırılacağı için ayrı bir kontrol grubu oluşturulmadı. 48. saatin sonunda her iki gruptaki ratlar yüksek doz anestezik ile sakrifiye edilerek histopatolojik inceleme için böbrekleri çıkarıldı. İstatistiksel analiz Mann-Whitney U ve Kruskall Wallis testleri ile yapıldı.

Bulgular: Travma oluşturulan böbreklerin makroskopik incelemelerinde; 4’ünde grade II, 6’sında grade III yaralanma olduğu, histopatolojik incelemelerinde ise travmaya bağlı beklenen patolojik değişikliklerin oluştuğu görüldü. Sham grubundaki böbreklerde patolojik bulgu izlenmedi. İşlem sonrası travma grubundaki ratların hepsinde ilk 6 saatte makroskopik hematüri izlendi. Sham grubunda hematüri yoktu.

Travma grubunda 0-6, 12-24, 24-36, 36-48 saatler arasındaki (113,00±45,109; 14,703±13,962; 10,027±10,362; 8,253±7,294) idrar NAG/Cr düzeyleri işlem öncesi kontrol değerlere (2,659±0,840) göre anlamlı olarak yüksek bulundu. Sham grubunda ise sadece 0-6 saatteki idrar NAG/Cr düzeyleri (69,366±51,618) işlem öncesi kontrol değerlere (3,213±1,392)  göre anlamlı olarak yüksekti. Her iki grup karşılaştırıldığında, 0-6 saatteki NAG/Cr düzeylerindeki artış travma grubunda anlamlı olarak daha fazlaydı.

Sonuç: İzole künt böbrek yaralanmalarından sonra erken dönemde idrar NAG düzeyleri anlamlı olarak yükselmektedir. NAG düzeylerinin künt böbrek yaralanmalarında bir ölçüt olarak kullanılabilirliği için daha kapsamlı ve klinik çalışmalarla geliştirilmesi gerekmektedir.

Aim: In this study, we evaluated applicability of urinary N-acetyl-beta-D-glucosoaminidase (NAG) levels for diagnosis and follow-up in blunt kidney injury.

Method: Twenty young-adult Sprague-Dawley rats were divided into two groups consisting of 10 rats in each. In sham group, left kidney exploration with midline abdominal insicion was made under general anesthesia. In trauma group, after left kidney exploration, 20 gr weighted masses were fall down through specially prepared 30 cm pipe on kidneys. Isolated renal injury was observed macroscopically. After interventions, rats were followed-up in metabolic cages. Before and after the interventions, urine was collected for analysis with strip, determination of levels of urinary NAG, and creatinin (Cr) at 0-6th, 12-24th, 24-36th and 36-48th postoperative hours in both groups. Before intervention, control groups were not formed, because determined values were compared with basic values. At the end of 48 hours, rats in both groups were sacrificed with high dose anesthetic agents and then their kidneys were removed for histopathological examination. Data were analysed using Mann-Whitney U and Kruskal Wallis tests.

Results: Macroscopic examinations on traumatized kidneys revealed grade II injury in 4 rats, grade III injury in 6 rats, and histopatological examinations showed relevant changes related to trauma. No pathological finding was observed in sham group. After the intervention, macroscopic hematuria was observed in all traumatised rats. No hematuria was seen in sham group. After the intervention, urinary NAG/Cr levels in trauma group were found to be significantly higher than their basic levels (2,659±0,840) at 0-6th hour, 12-24th, 24-36th and 36-48th hours (113,00±45,109; 14,703±13,962; 10,027±10,362; 8,253±7,294). In sham group, only the level of urinary NAG/Cr levels at 0-6th hour (69,366±51,618) was significantly higher than basic levels (3,213±1,392). When these two groups were compared, the increase in levels of NAG/Cr at 0-6th hour in trauma group was significantly higher.

Conclusion: After isolated blunt renal trauma, urinary NAG levels increase at early stage. However, more detailed clinical studies are needed to develop NAG levels as a criteria in the follow-up of blunt renal trauma.