SUNUM ÖZETİ


Tür: Sözlü Sunum Yazarlar: Murat MutuÅŸ (1), Nurdan Yıldız(2), Hamit Okur(1), ÇiÄŸdem Ulukaya DurakbaÅŸa(1), A.Nadir Tosyalı(1), Pınar Turhan(2), Cengiz Candan(2), Ahmet BaÅŸ(1), M.Ali Özen(1), Muzeyyen Sert(1)

PRİMER VEZİKOÜRETERAL REFLÜ TEDAVİSİNDE HANGİ SEÇENEK? ANTİBİYOTİK PROFİLAKSİSİ YA DA ERKEN GİRİŞİM? THE CHOİCE OF TREATMENT IN PRIMARY VESICOURETERAL REFLUX;ANTIBIOTIC PROPHYLAXIS OR EARLY INTERVENTION?
(1)SB İstanbul Göztepe Eğitim ve Araştırma Hastanesi, Çocuk Cerrahisi Kliniği (2)SB İstanbul Göztepe Eğitim ve Araştırma Hastanesi, Çocuk Nefrolojisi Kliniği (1)MOH, İstanbul Göztepe Training and Research Hospital,Pediatric Surgery Clinic (2)MOH, İstanbul Göztepe Training and Research Hospital,Pediatric Nephrology Clinic

Amaç

Primer vezikoüreteral reflü (PVÜR) de genel yaklaşım izlem veya antibiyotik profilaksisidir. Endoskopik injeksiyon veya üreteroneosistostomi (ÜNS) ise takiple düzelmeyen olgularda kullanılır. Bu çalışmada konzervatif yaklaşıma cevap vermeyen olgularda uygulanan endoskopik tedavinin sonuçları değerlendirilerek PVÜR de hangi tedavi seçeneğinin öncelikli tercih edilebileceğini tartışmak amaçlandı.

Yöntem:

2005 ile 2010 yılları arasında antibiyotik profilaksisine rağmen klinik düzelme gözlenmeyen ve dekstranomer/hyalüronik asit kopolimer ile endoskopik injeksiyon veya ÜNS ile tedavi edilen  PVÜR lü çocuklar çalışmaya dahil edildi.

Bulgular:

Çalışmaya 79 hasta ve bunlara ait 116 renal ünite (26 sağ, 24 sol, 33 bilateral) katıldı. Ortalama yaşları 101 ay (8 ay- 17 yaş) olan 57 (%72.2) kız ve 22 (%27.8) erkek hasta mevcuttu. Olguların hepsi 8 ay ile 4 yıl arasında antibiyotik profilaksisi kullanmıştı. Başlangıçtaki reflü dereceleri: 9 ünitede I, 26 ünitede II, 49 ünitede III, 24 ünitede IV, ve 8 ünitede V ti. 93 ünitede tek injeksiyon yapıldı. Yirmiiki ünitede ikinci, ve 2 ünitede ise üçüncü kez injeksiyon yapıldı. Toplam olarak 143 injeksiyon yapıldı. İlk injeksiyondan sonra 69 (%48.2) ünitede ve ikinci injeksiyondan sonra 17 (%23.8) ünitede reflünün kaybolduğu gözlenirken, 10 (%7) ünitede reflü derecesi I e indi, ve 6 (%4.2) ünitede reflü derecesi değişmedi. Reflü derecesi III veya daha fazla olan 16 (%11.2) ünitenin endoskopik injeksiyona cevap vermemesi üzerine ÜNS yapıldı. Sekiz (%5.6) üniteye direk ÜNS yapıldı. Hiçbir olguda endoskopik injeksiyon tedavisine bağlı komplikasyon veya yan etki görülmedi.

Yorum:

Bazı PVÜR olgularında konzervatif yaklaşım üriner sistem infeksiyonu veya renal hasarın ilerlemesini engelleyemez, ve sonuçta girişim yapmak gerekebilir. Dekstranomer/hyalüronik asit kopolimer ile endoskopik injeksiyon basit, etkili ve güvenli bir yöntem olması nedeniyle özellikle yüksek dereceli PVÜR olgularında konservatif tedavinin sonucunu beklemek yerine zaman kaybetmeden ve renal hasar  oluşmadan ilk tedavi seçeneği olarak kullanılabileceği düşünüldü.

Aim

In common practice, the initial therapy for primary vesicoureteral reflux (PVUR) is watchful expectation or antibiotic prophylaxis. Endoscopic injection or ureteroneocystostomy (UNC) is done in unresolved cases. This study presents the outcome of endoscopic therapy in patients unresponsive to conservative management, and discusses which choice of treatment may be initially started in PVUR cases.

Methods

Children with PVUR who were unresponsive to antibiotic prophylaxis between the years 2005 and 2010 were included in the study. They were treated by endoscopic injection with dextranomer/hyaluronic acid copolymer or UNC.

Results

A total of 79 patients with 116 renal units (26 right, 24 left sided, and 33 bilateral) were enrolled in the study. There were 45 (71.4%) girls and 18 (28.6%) boys with a median age of 101 months (8 months-17 years). They all had antibiotic prophylaxis for 8 months to 4 years. The initial reflux grades were I in 9 units, II in 26, III in 49, IV in 24 and V in 8. A single injection was done in 93 units. A second injection was needed in 22 units and a third injection in 2. Thus, a total of 143 injections were done. The reflux disappeared after the first injection in 69 (48.2%) units and after the second in 17 (23.8%). The reflux grade decreased to I in 10 (7%)units and remained unchanged in 6 (4.2%). There were 16 (11.2%)units with grade III or higher reflux also unresponsive to endoscopic injection and therefore underwent UNC.  In 8 (5.6%) cases UNC was directly performed. There were no complications or side effects related with injection therapy.

Conclusion

In some PVUR cases conservative management may not prevent UTI’s or progression of renal damage, and eventual intervention may be inevitable. Therefore endoscopic treatment by dextranomer/hyaluronic acid copolymer which is a simple, effective and safer method may be used as a first-line therapy instead of waiting for failure of conservative management especially in high grades of PVUR.