SUNUM ÖZETİ

Amaç: Genitoüriner travma nedeniyle yatırılarak takip ve tedavi edilen çocuklarla ilgili deneyimlerimizi tartışmaktır.

Gereç ve yöntem: 2000-2007 yılları arasında genitoüriner travma nedeniyle kliniğimizde yatırılarak takip ve tedavi edilen 172 çocuk değerlendirildi.

Bulgular: Olguların 106’sında(%61.6) böbrek, 4’ünde(%2.3) üreter, 9’unda(%5.2) mesane, 26’sında(%15.1) üretra ve 49’unda(%28.5) perineal-genital yaralanma mevcuttu. Yaralanma nedeni, 86’sında(%50) yüksekten düşme, 67’sinde(%39) trafik kazası, 8’inde ateşli silah yaralanması, 7’sinde kesici-delici alet yaralanması ve 4’ünde ise iatrojenik yaralanma mevcuttu. Toplam 106 böbrek yaralanmalı olgunun 5’inde(%4.7) USG’de hiçbir patolojik bulgu saptanmazken, 53(%50) olguda tek anlamlı bulgu batında sıvı birikimi idi. Olguların %73.3’ünde İVU’de patolojik bulgu saptanmazken 6 olguda pelvikalisiyel sistemden ve 2 olguda mesaneden ekstravazasyon saptandı. Kontrastlı abdominal BT’de tüm patolojik bulgular saptanabildi ve bu bulgulara göre yaralanma şiddeti belirlendi. Böbrek yaralanma şiddeti, 40’ında(%37.7) grade-1, 48’inde(%45.3) grade-2, 10’unda(%9.4) grade-3, 5’inde(%4.7) grade-4 ve 3’ünde(%2.8) grade-5 şiddetinde idi. Böbrek yaralanmalı 106 olgunun 93’üne(%87.7) sadece konservatif yaklaşım, 6’sına perkütan nefrostomi ve 7’sine açık cerrahi uygulandı. Olguların 8’inde komplikasyon gelişirken 2 olgu kaybedildi.

Sonuçlar: USG’de belirgin patoloji saptanmayan ve hemodinamik olarak stabil olgularda BT çekmeye gere yoktur. Ancak, USG genitoüriner yaralanmaların şiddetini belirlemede tek başına yeterli değildir. Özellikle, USG’de anlamlı yaralanma bulgusu olan veya hemodinamisi stabil olmayanlarda kontrastlı BT çekilmelidir. Genitoüriner yaralanmalı çocuklarda İVU’nun belirgin bir faydası (üstünlüğü) yoktur. Böbrek yaralanmalarının büyük çoğunluğu (%92.4) hafif veya orta şiddettedir ve konservatif yaklaşımla kolaylıkla tedavi edilirler. Özellikle şiddetli böbrek yaralanmalarında cerrahi tedavi yaklaşımı nefrektomi oranını arttırabilir. Bu nedenle, hemodinamik olarak stabil olan ciddi böbrek yaralanmaları da konservatif tedavi edilmelidir.

Introduction and Objective: The aim of the present study was to share our experience on children treated for genitourinary trauma in our clinic.

Methods: A total of 172 children treated in our clinic between 2000 and 2007 for genitourinary trauma were evaluated. The severity of renal injury was determined by contrast enhanced abdominal CT.

Results: The injured organ was kidney in 106, ureter in 4, bladder in 9, urethra in 26, and perineal-genital organs in 49 patients. The mechanism of injury was fall in 86 patients, traffic road accident in 67, gunshot in 8, penetrate injury in 7, and iatrogenic in four patients. Of the 106 patients with kidney injury, 5 revealed normal in ultrasound, while abdominal free fluid was the only ultrasonographic finding in 53 children. IVU revealed normal in 73.3% of these patients. Abdominal CT showed genitourinary injury in all patients. Of the 106 patients with renal injury, 93 were treated with non-operative approach, while 7 underwent open surgery and 6 underwent percutaneous nephrostomy tube drainage. Complication developed in 8 patients, while 2 died.

Conclusions: Abdominal CT is not nescessary in hemodynamicaly stabile children who has normal ultrasound. However, ultrasound is not sufficient by itself in determining the severity of genitourinary injury. Therefore, those who has hemodynamic instability or ultrasonographic finding should underwent abdominal CT to determine the severity of injury and treatment accordingly. IVU is not beneficial for the majority of patients with genitourinary trauma. The majority of genitourinary trauma is mild or moderate and can be treated conservatively. In patients with severe renal injury, surgery may increase nephrectomy rate. Therefore, even patients with severe renal injury should be treated conservatively when hemodynamically stabile.