SUNUM ÖZETİ

Amaç

2000-2008 yılları arasında çocuk nefroloji polikliniğine antenatal hidronefroz tanısı ile başvuran hastaların postnatal tanılarını değerlendirmek. Ayrıca, antenatal ultrasonografi (USG) ile postnatal ilk 2 hafta içinde yapılan USG’nin obstrüktif üropati ve/veya vezikoüreteral reflüyü (VUR) belirleme güçlerini karşılaştırmak.

Hastalar ve Yöntem

Antenatal hidronefroz tanısı ile başvuran hastalar seri postnatal USG (2. hafta, 3-6-12-24. aylar) ve gerektiğinde dinamik sintigrafi ve/veya miksiyon sistoüretrografi ile değerlendirildiler. Her böbrek ayrı bir renal ünite olarak incelendi ve görüntüleme yöntemlerine göre normal, nonobstrüktif dilatasyon, obstrüktif üropati ve VUR olarak sınıflandırıldı. Renal ünitelerin prognozu 2 yıllık izlem sonucuna göre belirlendi. Bu verilere göre antenatal USG’nin obstrüktif üropati ± VUR’u belirleme gücü değerlendirildi. Aynı değerlendirmeler postnatal 2. hafta USG sonuçları için de yapıldı. Daha sonra, antenatal ve postnatal 2. hafta USG’nin hidronefrozu belirlemedeki etkinlikleri karşılaştırıldı.

Bulgular

Toplam 128 hasta (101 erkek) değerlendirildi. Hastaların 91 (%71) tanesinde unilateral hidronefroz, 37 (%29) tanesinde bilateral hidronefroz tanısı mevcut idi. Buna göre 256 renal ünitenin 166 (%65) tanesinde hidronefroz vardı. Postnatal 2. hafta USG yapılan hasta sayısı 92 (184 renal ünite) olup, değerlendirmeye bu hasta grubu alındı. Antenatal USG’de bu 184 renal ünitenin 120 tanesinde, postnatal 2. hafta USG’de ise 113 tanesinde hidronefroz saptandı. Antenatal USG’ye göre hidronefroz saptanan renal ünitelerin tanısı sırası ile normal (1), non-obstrüktif dilatasyon (70), obstrüktif üropati (33), VUR (16) iken, hidronefroz saptanmayan renal ünitelerde bu oranlar sırası ile 48, 12, 2 ve 2 idi (p<0.001). Buna göre antenatal USG’de hidronefroz varlığının obstrüktif üropati ± VUR için OR 10, sensitivitesi %93, spesifite %46, PPD %41, NPD %94 olarak hesaplandı. Öte yandan, postnatal 2. hafta USG’ye göre hidronefroz saptanan renal ünitelerin tanısı sırası ile normal (8), non-obstrüktif dilatasyon (59), obstrüktif üropati (33), VUR (13) iken, hidronefroz saptanmayan renal ünitelerde bu oranlar sırası ile 41, 23, 2 ve 5 idi (p<0.001). Buna göre postnatal 2. hafta USG’de hidronefroz varlığının obstrüktif üropati ± VUR için OR 6, sensitivitesi %87, spesifite %49, PPD %41, NPD %90 olarak hesaplandı. Buna göre, antenatal ve postnatal 2. hafta USG’nin tanıya ulaşma bakımından farklı olmadıkları saptandı (p=0.984).

Sonuç

Antenatal ve postnatal 2. hafta USG’nin hidronefrozu belirlemede sensisif olmakla birlikte, spesifik olmadıkları söylenebilir. Ayrıca, antenatal ve postnatal 2. hafta USG’de hidronefroz varlığının tanıyı belirlemedeki güçleri farklı değildir.

Aim

We aimed to evaluate the postnatal diagnoses of the patients presenting to the nephrology outpatient clinic with the diagnosis of antenatal hydronephrosis during the years 2000 to 2008. In addition, we aimed to compare the predictive powers of antenatal ultrasonography (USG) and postnatal 2^nd week USG for obstructive uropathy and/or vesicoureteral reflux (VUR).

Patients and Methods

Patients presenting with the diagnosis of antenatal hydronephrosis were evaluated by serial postnatal USG (2^nd week, 3-6-12-24 months) and, if needed, dynamic renal scintigraphy and or voiding cystourethrography. Each kidney was regarded as a separate renal unit, and classified as normal, non-obstructive dilatation, obstructive uropathy or VUR. The prognosis of renal units was determined based on the 2-year follow up. The predictive power of antenatal USG for obstructive uropathy ± VUR was determined according to these data. The same evaluations were performed for postnatal 2nd week USG findings. After that, predictive levels of antenatal and postnatal 2^nd week USG were compared.

Results

There were 128 patients (101 male). Hydronephrosis were unilateral in 91 (71%) patients and bilateral in 37 (29%) patients. Thus, hydronephrosis was present in 166 of 256 renal units (65%). Postnatal 2^nd week USG was performed in 92 patients (184 renal units). Thus, these 92 patients were considered for further evaluation. Hydronephrosis was present in 120 and 113 renal units in antenatal and postnatal 2^nd week USG, respectively. The diagnoses of renal units with vs without antenatal hydronephrosis were normal (1 vs 48), non-obstructive dilatation (70 vs 12), obstructive uropathy (33 vs 2) and VUR (16 vs 2), respectively (p<0.001). Presence of antenatal hydronephrosis had an OR 10, sensitivity 93%, specificity 46%, PPV 41% and NPV 94% for obstructive uropathy ± VUR. On the other hand, the diagnoses of renal units with vs without hydronephrosis in postnatal 2^nd week USG were normal (8 vs 41), non-obstructive dilatation (59 vs 23), obstructive uropathy (33 vs 2) and VUR (13 vs 5), respectively (p<0.001). Presence of hydronephrosis in postnatal 2^nd week USG had an OR 6, sensitivity 87%, specificity 49%, PPV 41% and NPV 90% for obstructive uropathy ± VUR. Antenatal and postnatal 2nd week USG were not different with respect to the prediction of final diagnosis (p=0.984).

Conclusion

Antenatal and postnatal 2^nd week USG were sensitive but not specific for the prediction of significant hydronephrosis. Furthermore, presence of hydronephrosis in antenatal and postnatal 2^nd week USG did not differ with regard to the prediction of final diagnosis.