SUNUM ÖZETİ

AMAÇ: Kliniğimizde 1990-2010 yılları arasında takip ve tedavi edilen üreterosel olgularını incelemek.

YÖNTEM: 1990-2010 yılları arasında tedavi edilen 33 hastanın kayıtları geriye dönük incelendi. Hastalarımızın 11’i erkek, 22’si kız idi. Ortalama başvuru yaşı  2 yaş 3 ay (4 gün – 13 yaş) idi. Hastalardan 16’sı antenatal hidronefroz nedeniyle tetkik edilmiş olup, 9 hastada idrar yolu enfeksiyonu, 3 hastada karın ağrısı, 2 hastada üriner inkontinans, 1 hastada hematüri, 1 hastada boy kısalığı, 1 hastada inmemiş testis nedeniyle yapılan incelemelerde üreterosel saptanmıştı. On beş hastada sağ, 14 hastada sol, 4 hastada iki taraflı üreterosel saptandı. Bu hastaların 22’sinde çift sistem  (2 çift sistem bilateral), 11 hastada tek sistem üreterosel mevcuttu.

Preoperatif tanı aracı olarak üriner ultrasonografi, statik veya dinamik sintigrafi, işeme sistoüretrografisi ve mesane patolojisi şüphesi olan olgularda videoürodinami kullanıldı. On iki hastada üreterosel sonografik olarak seçilemedi. Sekiz hasta dışında bütün hastalarda sintigrafik olarak renal kortikal patoloji saptandı.

İlk girişim olarak hastaların 22’sine sistoskopik üreterosel ponksiyonu, 6’sına sistoskopik üreterosel insizyon, beş hastada ise açık cerrahi ile üreterosel eksiyonu ve reimplantasyon uygulandı. İzlemde 1 hastada obstrüksiyonun devam etmesi, 2 hastada ise VUR nedeni ile açık cerrahi ile alt uca girişim yapıldı. Uzun dönem izlemde alt uca yönelik cerrahi geçiren 2 hasta mesane disfonksiyonu nedeniyle temiz aralıklı kateterizasyon programına alındı.

Primer endoskopik drenaj sonrası yapılan 5 sistoskopik enjeksiyondan sadece birinde nüks reflü nedeniyle üreter reimplantasyonu gerekti. Tekrarlayan idrar yolu enfeksiyonları nedeniyle 4 hastaya heminefrektomi ( 1 hastada ameliyat planlandı ), 1 hastaya total nefrektomi yapıldı. İzlemde ikincil cerrahi gerektiren 16 hastadan 10’unun çift sistem-üreterosel birlikteliği, 6 hastanın tek sistem üreterosel mevcuttu.

SONUÇ: Üreterosel olgularında prenatal tanının sıklığı ve önemi gittikçe artmaktadır. Üreterosel kız çocuklarda daha sık görülmekte ve çoğunlukla çift sistem eşlik eder. Üreteroselin endoskopik “ponksiyon”u olguların bir kısmında tedavi edici olurken, diğer olgularda düzeltici cerrahi öncesi drenaj sağlama amacıyla iyi bir seçenektir. Alt uca yönelik cerrahi geçiren hastalarda işeme bozukluğu gelişme riski göz önünde bulundurulmalıdır.

AIM: To analyse ureterocele cases treated and followed up in our clinic between years 1990-2010.

YÖNTEM: Retrospective analysis of 33 patients managed for ureterocele in our clinic between years 1990-2010 was performed. There were 11 boys and 22 girls. Mean admission age was 2 years 3 months (4 days-13years). Sixteen patients had antenatal hydronephrosis, the other patients had diffrent admission complaints like urinary infection, abdominal pain, urinary incontinence, hematuria, short posture and undescended testis. One patient had female hypospadias. There were 15 right ureteroceles, 14 left and 4 bilateral. Twenty ipsilateral duplex systems and 2 contralateral made up total of 22 duplex systems.

Urinary ultrasonography, static or dynamic scintigraphy, voiding cystourethrography and urodynamy were used as tools for diagnosis and follow up. Ureterocele could not be detected by sonography in twelve cases. All patients except eight had renal cortical pathology on scintigraphy.

Twenty two endoscopic punctures and six endoscopic incisions were performed. Open approach excision with subsequent ureteroneocystostomy was performed in five patients. A total of eight ureteric reimplantations were performed. Four patients undergone heminephrectomy and one patient undergone total nephrectomy for recurrent urinary tract infections. One patient awaits heminephrectomy. Ten of sixteen patients requiring secondary surgery had duplex systems.

Two patients who undergone ureteric reimplantation developed bladder dysfunction and required clean intermittent catheterization. We lost track of four patients. There was no renal insufficiency case in our series. .

RESULT: The importance and frequncy of antenatal diagnosis is increasing in ureterocele cases. Ureterocele more frequently involves girls and is commonly together with duplex system. Endoscopic approach as a primary treatment option or drainage before definitive surgery is a good option.