SUNUM ÖZETİ

Giriş/Amaç: Posterior üretral valv (PÜV) insizyonu sonrası kontrol sistoskopi, halen tercih edilen genel bir uygulamadır. Bu çalışmada kontrol sistoskopi ile valv artıklarının giderilmesinin klinik üzerindeki sonuçlarının irdelenmesi amaçlanmaktadır.

Gereç ve Yöntem: Kliniğimizde PÜV nedeniyle Ocak 2006 ile Haziran 2009 arasında sistoskopik valv insizyonu yapılan olgular değerlendirmeye alındı. Olguların yaşları, tanı anındaki serum üre, kreatinin değerleri ve vezikoüreteral reflü (VÜR) dereceleri ile valv insizyonu sonrasındaki en son  üre, kreatinin değerleri ve vezikoüreteral reflü dereceleri kaydedildi. Olgular kontrol sistoskopi yapılanlar ve yapılmayanlar olarak iki gruba ayrıldı. Gruplar arasındaki veriler Mann Whitney-U testi ile valv insizyonu yapılan tüm olgularda başlangıç ve en son değerler kendi içinde Wilcoxon testi ile değerlendirildi.

Bulgular: Çalışmaya yaşları 2 gün ile 15 yaş arası değişen (ortalama 3,7±0,9 yaş) toplam 25 olgu dahil edildi. Kontrol sistoskopi yapılmayan 14 olgu varken, 11 olguda bu işlem tercih edildi. İki grup arasında yapılan değerlendirmelerde veriler arasında anlamlı bir farklılık gözlenmedi. Genel olarak valv insizyonu öncesi üre 30,2±17,9 mg/dl iken, sonrasında 28,3±10,2 mg/dl idi. Kreatinin değeri insizyon öncesi 0,9±0,7 mg/dl iken sonrasında 0,3±0,1 mg/dl olarak tespit edildi. Yine VÜR derecesi başlangıçta 3±1,8 iken işlem sonrası 1,1±1,9 olarak saptandı (p=0,02).

Sonuç: Bu çalışmada PÜV insizyonu sonrası yapılan kontrol sistoskopinin böbrek fonksiyonları ve VÜR derecesi üzerinde herhangi bir etkisi gösterilememiştir. Bu nedenle valv insizyonu sonrası kontrol sistoskopinin çok gerekli bir işlem olmadığı düşünülmektedir. Genel olarak valv insizyonu ile bu patolojiye bağlı VÜR anlamlı olarak azaltılabilir. Geniş olgu serilerinde ve standart hidrasyon düzeylerinde yapılacak çalışmalarla kesin kanıya ulaşmak mümkün olabilir.

Aim: Control cystoscopy after posterior urethral valve (PUV) incision for both control of the primary intervention and residual valve incision, if present, is still a widely preferred general procedure. In this study, the aim was to evaluate the clinical outcome of residual valve incision with control cystoscopy.

Patients and Methods: Patients for whom cystoscopic valve incision was done due to PUV between January 2006 and June 2009 in our institution were included in the study. The age of the patients, serum urea, creatinine levels and vesicoureteral reflux (VUR) grades at the time of diagnosis, final urea, creatinine and VUR grades were noted. Patients were divided into two groups; the ones to whom control cystoscopy was done and the ones without this procedure. Postoperative final data between the groups were evaluated with Mann Whitney -U test and in all cases to whom valve incision was done, the initial and final data were also analysed with Wilcoxon test.

Results: Totally 25 patients with ages between 2 days to 15-years (mean 3,7±0,9 years) were included in the study. There were 14 patients to whom control cystoscopy was not done and 11 patients to whom this procedure was preferred. There was no significant difference between the data of the two groups. Generally, urea levels were 30,2±17,9 mg/dl before valve incision and 28,3±10,2 mg/dl after the procedure. Creatinine levels were 0,9±0,7 mg/dl before the procedure, and 0,3±0,1 mg/dl after the procedure. After valve incision, VUR grades were observed to drop from 3±1,8 at the beginning to 1,1±1,9 after the treatment (p=0,02).

Conclusion: No effect of control cystoscopy on the renal function and VUR grade could be demonstrated in this study. Thus, control cystoscopy seems to be unnecessary after valve incision. Generally, VUR, related to this pathology, can be attenuated following valve incision. It is possible to reach a more accurate conclusion with studies done with wider case series and with standard methods.