SUNUM ÖZETİ

Giriş/Amaç: Gen polimorfizmlerinin spina bifidanın (SB) etiopatogenezinde rol  alabileceğine dair pek çok çalışma mevcuttur.  Tead2 geni Pax3 geninin ekspresyonunu kontrol ederek nöral tüpün kapanmasında görev almaktadır. Metil tetrahidrofolat redüktaz (MTHFR) enziminin SB oluşumundaki etkisi önceden gösterilmiştir. Çalışmamızda, SB’li hastalarda metil tetrahidrofolat redüktaz (MTHFR), Tead 2 ve Pax3 polimorfizmlerinin genotip ve allel sıklıklarının değerlendirilmesi amaçlanmıştır.

Hastalar ve Metod: Çalışmaya hastanemizde spina bifida tanısı ile takip edilen hastalar ve kontrol bireyleri temsil etmek üzere başka nedenlerle ameliyat edilen ve sakral anomali tespit edilmeyen olgular alındı. Hastaların yaşları, cinsiyetleri ayrıca kaydedildi. Çalışma öncesi etik kurul onayı ve çalışmaya katılan tüm olgulardan ve ailelerinden aydınlatılmış onam alındı. MTHFR ve Tead2 gen polimorfizmlerinin değerlendirilmesinde “Restriksiyon Fragment Uzunluk Polimorfizm” yöntemi ve Pax3 polimorfizminin değerlendirilmesinde ise “Amplifikasyon Spesifik Oligonükleotid” yöntemi kullanıldı. Veriler ki-kare testi kullanılarak değerlendirildi.

Bulgular: Çalışmaya ortanca yaşları 2.4 (1 ay ile 18 yaş arası) toplam 67 spina bifidalı hasta (26 kız, 41 erkek) ile kontrol grubu olarak ortanca yaşları 7.8 olan (2-16 yaş) 72 olgu (35 kız, 37 erkek) dahil edildi. Spina bifidalı hastaların 65’i meningomiyelosel ve 2’si meningosel idi. Hastaların ailelerinin yedisinde başka bir bireyde SB ve 17’sinde akrabalık hikayesi vardı.  MTHFR ve Tead2 genlerindeki polimorfizmler sağlıklı kontrolle karşılaştırılarak değerlendirildiğinde istatistiki olarak anlamlı bir ilişki bulunmadı. Pax3 genindeki rs16863657 polimorfizm için, genotip sıklıkları açısından kontrol ve hasta grubu arasında ilişki bulunmadı. Genotip sıklıkları hasta grubunda CC 52 (%77.6), CT 13 (%19.4) ve TT 2 (%0.28), kontrol grubunda ise 64 CC (%88.8), 8 (%11.2) CT bulundu. Ancak allel sıklıkları karşılaştırıldığında T allelinin hasta grubunda artmış sıklığa sahip olduğu tespit edildi (p=0.03).

Sonuç: SB oluşumu genetik mekanizmalara dayanmaktadır. Çalışmamızda Tead 2 ve MTHFR gen polimorfizmlerinin, literatürdeki bazı çalışmaların aksine, SB’ye katkısının olmayabileceği gözlenmiştir. Verilerimiz Pax3 gen polimorfizmlerinin SB oluşumuna katkı sağlayabilecek faktörlerden biri olabileceğini düşündürmektedir. SB’nin genetik kökenlerinin ortaya net olarak konulması, hastalığın oluşum mekanizmalarının çözümüne ve uygun genetik danışmanlığa imkan sağlayacaktır.

Aim: Several studies have indicated the role of gene polymorhisms in etiopathogenesis of spina bifida (SB). Tead2 gene plays a role in the closure of neural tube through controlling the expression of Pax3 gene. The role of methyl tetrahydrofolate reductase (MTHFR) in the formation of SB has been prevously demonstrated. The aim of  the present study was to evaluate MTHFR, Tead2, and Pax3 gene polymorphisms and allel frequencies in patients with SB.

Patients and Methods: Patients with SB who were in follow-up in our hospital, as the study group, and children who were operated for different other causes without any  sacral anomaly, as the control group had been included in the study. Age and gender of the patients were also noted. Before the onset of the study, ethical approval and an informed consent from the patients and their parents were obtained. For analysis of MTHFR and Tead2 “Polymorphisms Restriction Fragment Lenght Polymorphism” method and for Pax3 determination, “Polymorphism Amplification Specific Oligonucleotide” method were used. Data were analysed using chi-square test.

Results: Sixty-seven patients (26 girls, 41 boys) with SB with a median age of 2.4 years (1 month to 18 years) and as the control group 72 cases ( 35 girls, 37 boys) with a median age of 7.8 years (2 to16 years) were included in the study. Sixty-five of the SB patients had meningomyelocele and two of them had meningocele. In the families of seven patients, there was SB in another member and 17 patients had consanguinity. No significant difference was detected in MTHFR and Tead2 gene polymorhisms between control and study groups. Pax3 gene polymorhism did not differ between controls and study group in genotype distribution. Genotype distribution was found to be CC n:52 (77.6%), CT n:13 (19.4%) and TT n:2 (0.28%) in the study group, and  CC n:64 (88.8%), CT n.8 (11.2%) in the control group, respectively. When the allele frequencies were compared, T allele was found to have an increased frequency in the study group (p=0.03).

Conclusion: SB development depeds on genetic mechanisms. Results of the present study show that Tead2 and MTHFR gene polymorphisms, in contrary to other studies in the literature, may not contribute the formation of SB. Our data indicate that Pax3 gene polymorhisms may be a contributing factor to the development of SB. More accurate determination of genetic backgrounds of SB may help to solve the development mechanisms of the disease and to give proper genetic counseling.