SUNUM ÖZETİ

Amaç:

Üroepitel ile kaplı materyalle yapılan mesana augmentasyonunun mucus üretimi olmaması ve taş, enfeksiyon gibi komplikasyonlarının oranının düşük olması gibi yararları vardır. Mesane augmentasyonunda üreter kullanılması uygun histolojik tabakalar ile birlikte üroepitel ile kaplı bir yeni-mesane oluşumu ile sonuçlanır. Çalışmamızda küçük kapasiteli ve düşük kompliyanslı mesanesi olan çocuklarda üreterosistoplastinin uygunluğu ve yararı değerlendirilmiştir.

Hastalar ve yöntem:

Ocak 1992-Aralık 2008 arasında küçük kapasiteli ve düşük kompliyanslı mesanesi olan 5 kız 6 erkek olmak üzere 11 hastaya tüm üreter kullanılarak üreterosistoplasti yapılmıştır. Tüm hastalarda massif olarak dilate olmuş üretere drene olan tek taraflı nonfonksiyone böbrek ünitesi mevcuttur. Hidroüreteronefrozun altta yatan nedeni 3 hastada posterior üretral valv, 2 hastada obstrüktif megaüreter, 4 hastada myelomeningosele ikincil nörojenik mesane ve 2 hastada da ektopik obstürktif üreteroseldir.

Sonuçlar:

Hastaların ortalama yaşı 6’dır (3-13 y). Tüm hastalarda klinik düzelme saÄŸlanmış, karşı tarafa olan reflü kaybolmuÅŸ, mesane kapasitesi artmış ve kompliyans iyileÅŸmiÅŸtir. Ortalama mesane kapasitesi 84’ten (30-200 ml) 235 ml’ye (150-420 ml) yükselerek ortalama %318 (%210-500) artmıştır. Kompliyans iyileÅŸmiÅŸtir (1.2-5.1 ml/cmH₂0’dan, ortalama 2.4, 22-50 ml/cmH₂O’ya, ortalama 41). Ameliyattan sonraki 12. ayda ürodinamide inhibe edilemeyen detrusor kontraksiyonu saptanmamıştır.

Tartışma:

Üreterosistoplasti, küçük kapasiteli ve düşük kompliyanslı mesanesi olan hastalar için ideal bir seçenektir. Diğer mesane augmentasyonu teknikleri ile karşılaştırıldığında üreterosistoplasti metabolik ve cerrahi komplikasyonların çok düşük düzeyde olduğu, iyi ürodinamik sonuçların alındığı bir yöntem olarak görülmektedir.

Aim:

The benefits of bladder augmentation covered with urothelium are mainly associated with the absence of mucus production with a decreased possibility of urinary infection and lithiasis. The use of the ureter in bladder augmentation provides a urothelial-lined neobladder with all the appropriate histologic layers. Our aim was to evaluate the efficacy and safety of ureterocystoplasty in managing children with small bladder capacity and low compliance.

Patients and methods:

Between December January 1992 to August 2008, 5 females and 6 males 3 to 13 years old (median age 6 years) with a low capacity, poorly compliant bladder underwent ureterocystoplasty. All patients had unilateral non-functioning renal moiety draining into massively dilated ureter. The underlying cause of hydroureteronephrosis was posterior urethral valve in 3, obstructive megaureter in 2, neurogenic bladder secondary to meningomyelocele in 4 and ectopic obstructive ureterocele in 2 patients.

Results:

All patients had clinical improvement, resolution of reflux, better bladder capacity and improved compliance. Median bladder capacity increased from 84 (range 30 to 200) to 235 cc (range 150 to 420) with a mean increase of 318% (range 210 to 500). Compliance improved (from 1.2-5.1 ml/cmH₂0, mean 2.4, to 22-50 ml/cmH₂O, mean 41) and there were no uninhibited bladder contractions at 6 months postoperatively.

Conclusions:

Ureterocystoplasty is an ideal option for the patients with low capacity, poorly compliant bladder. Compared with other techniques of bladder augmentation, ureterocystoplasty can overcome all of the difficulties and metabolic or surgical complications, with a good clinical and urodynamic outcome.