SUNUM ÖZETİ

Amaç: Adneks torsiyonu çok sık görülmeyen, ancak ciddi sonuçları olabilen jinekolojik bir acildir. Tuba ya da overe ait, daha önce var olan patolojilere bağlı olabileceği gibi, ovulasyon sırasındaki hiperstimülasyon sonucunda da gerçekleşebilir. Fertilizasyonun devam ettirilmesi, over kaybının ve peritonitin engellenebilmesi için erken tanı konup, acil cerrahi düzeltme yapılması (detorsiyon) gerekmektedir. Ancak iskemik kalan bu dokuda reperfüzyon sırasında çok miktarda serbest oksijen radikalleri oluşmakta ve bunlar iskemiden daha fazla doku hasarına neden olmaktadır. Çalışmamızdaki amacımız detorsiyon sırasında oluşabilecek olan bu reperfüzyon hasarının aşamalı detorsiyon ile önlenebilirliğinin gösterilmesidir.

Gereç/Yöntem: Çalışmamızda 21 erişkin dişi rat kullanıldı ve 3 gruba ayrıldı; grup1: sham, grup2: TD (torsiyon+detorsiyon), grup3: TAD (torsiyon+aşamalı detorsiyon).  Anestezi sonrası tüm hayvanlarda median laparatomi yapıldı ve sol overleri bulundu. TD ve TAD grubunda sol over mezenteri 3 tam tur döndürülüp karın duvarına tespit edildi. 30 saat sonra TD grubunda mezenter detorsiyone edildi. TAD grubunda mezenter önce bir tam tur detorsiyone edildi ve 5 dakika beklendi, daha sonra 2. ve 3. tur detorsiyonlar yapılıp 5’er dakika beklendi ve tamamen reperfüzyon sağlanmış oldu. Tüm ratlar  reperfüzyon sağlandıktan 1 hafta sonra sakrifiye edildi ve sol overleri alındı. Histopatolojik değerlendirme; ödem, vasküler dilatasyon, hemoraji ve lökosit infiltrasyonu açısından 0, 1, 2, 3 ve 4 olarak derecelendirildi. İstatistik yöntem olarak Mann WithneyU kullanıldı.

Bulgular: TAD grubundaki histopatolojik derecelendirme TD grubundan düşük idi (p<0.05).

Sonuç: Sonuç olarak aşamalı detorsiyon ile ratlarda yapılan over torsiyonu modelinde reperfüzyon hasarının azaltılabildiğini söyleyebiliriz. Klinik olarak kolay uygulanabilir bir yöntem olması nedeniyle de rahatlıkla bu tip hastalarda kullanılabileceği kanısındayız.

Aim: Adnexal torsion is an infrequent and serious of gynaecological surgical emergency. It may result from pre-existing tubal or ovarian pathology or hyperstimulation of ovary during ovulation. Early diagnosis and emergency surgical treatment (detorsion) are important to preserve fertility and to prevent peritonitis or loss of the adnexia. However, during reperfusion, tissue damage is more severe than ischemic period because of oxygen-derived radicals. The aim of this study is to investigate the protective effect of gradual detorsion in adnexial torsion.

Material and method: 21 adult female rats were used and divided into 3 groups: group1; sham operated, group2; TD (torsion+detorsion), group3; TGD (tortion+gradual detortion). They were anesthetized and surgery was performed through a midline laparotomy. In TD and TGD groups, the left adnex was twisted three times and fixed the abdominal wall. The mesentery of ovary was detorsioned after 30 hours in TD group. The mesentery of ovary was detorsioned for one 360⁰ and for waited 5 minutes (repeated until completely detorsioned). After 1 week from detorsion of ovaries, all rats were sacrificed. Left ovaries were removed and evaluated histopatologically (Celik at. All). Mann WithneyU test was used for statistical analyses.

Results: Histopatological mean grade was higher in TD than TGD group was (p<0.05).

Conclusion: We conclude that gradual detorsion can reduce reperfusion injury in ovarian torsion rat model. This method is easily applicable and we speculate that it may be a method inhand can be used patient with ovarian torsion easily.